Η Δήμητρα Γαλάνη σε συνέντευξή της εξομολογήθηκε αν κάποια πράγματα θα ήθελε να ήταν αλλιώς στη ζωή της.
Όσον αφορά τη δουλειά μας η οποία αποτυπώνεται κάποια στιγμή σε ένα δίσκο, πολλές φορές, στο πέρασμα του χρόνου, θα ήθελα να ήταν αλλιώς. Κι αυτό γιατί όσο τα τραγούδια εξελίσσονται και τα δουλεύεις, τα ξαναβλέπεις διαφορετικά, είτε μέσα από τα μάτια σου είτε μέσα από τα μάτια αλλωνών. Για αυτό και τα επαναφέρω πολύ συχνά με καινούργιες διασκευές. Γενικότερα το "αλλιώς" είναι μια λέξη που βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου πάντα όταν βάζεις δίπλα τον παράγοντα του χρόνου. Έτσι βλέπεις ότι και τα παλιότερα τραγούδια, όταν είναι άξια, μπορούν να ξαναγίνουν αλλιώτικα και να ακούγονται καινούργια. Ξέρετε, όταν κάτι έχει αξία, δεν παλαιώνει. Ο χρόνος δίνει πάντα δύναμη σε ό,τι έχει αξία. Ο χρόνος λοιπόν μπορεί να είναι μόνο κέρδος. Πετάει αυτά που δεν αξίζουν. Το σκουπίδι και το ψέμα δεν αντέχουν στον χρόνο. Αποκαλύπτονται. "Αλλιώς" έχω ονομάσει βέβαια και τις παραστάσεις μου γιατί εκτός των καινούργιων τραγουδιών του δίσκου μας, ξαναβλέπουμε με αυτή την υπέροχη μπάντα που με συνοδεύει, και το παλιότερο υλικό μου. Καινούργιες ενορχηστρώσεις, νέα προσέγγιση των τραγουδιών μου που την έχουμε φτιάξει όλοι ως ομάδα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που μοιράζομαι τη σκηνή με αυτούς τους τόσο σημαντικούς νέους καλλιτέχνες. Μέσα από τα μάτια τους ξαναβλέπω τα τραγούδια μου. Μια καινούργια ανάγνωση. Αλλιώς δηλαδή...». Και θα σας πω κάτι από τον στίχο που έχει γράψει ο Παρασκευάς για το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου μας: "Πρέπει τα μάτια αλλιώς να δουν για να μπορούν να βλέπουν. Τα χείλη πρέπει να γευτούν όσα δεν επιτρέπουν. Πρέπει να φτάνουν οι φωνές από τις κρυφές τους τις πηγές, για να μπορούνε κι οι ζωές να γίνονται οι ευχές τους...". Που σημαίνει να αισθανθούμε ξανά, να ξαναδούμε μέσα από την καρδιά μας, μέσα και από τα μάτια των συνανθρώπων μας», δήλωσε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος».
Δήμητρα Γαλάνη: «Το σκουπίδι και το ψέμα δεν αντέχουν στον χρόνο»
